بسم الله الرحمن الرحیم
سلام دوستان، یه سوالی دارم ،آیا عشق مخصوص سنین جوانی است یا نه؟پیر ها هم از عشق بهره می برند؟
به نظر من عشق محدودیت سنی ندارد ، هرکس می توند به نو به خودش عاشق باشد حتی بچه شیر خواره که عاشق مادر ش است و عاشق محبت است و اگر محبت را از او دریغ کنیم همچو گل پژمرده می شود .
عشق بهانه ای است برای محبت ، محبت هم هسته اولیه عشق است که عاشق و معشوق را همچو پروانه به دور خود می چرخاند و آنها را محو یکدیگر می نماید.
یکی از دانشمندان غربی می گوید وصال مدفن عشق است یعنی وقتی عاشق و معشوق به وصال یکدیگر رسیدند عشق نابود می شود . آیا به نظر شما این درست است؟
به نظر دو جواب می شه به این سوال داد :
این دو جواب ،از منظر من بود دوست دارم نظر شما رو هم بدونم .
تا به حال به شکوفه نگریسته اید؟ از یک هسته و تعدادی گلبرگ تشکیل شده است ،گل برگ ها می ریزد و هسته آماده تبدیل شدن به میوه می گردد، عشق همچو گلبرگی است که زیبایی گل و شکوفه از اوست . عشق همچو گلبرگ خود را فدا می کند تا میوه وصال به ثمر آید، آری این است رموزی که می توان از کلاس عشق آموخت ،درس از خودگذشتگی و فنا برای وصال اولین درسی است که از عشق می توان آموخت ، از خود گذشتگی ای که نتیجه محبت و ذاتی عشق است .
تا حال سخن از عشق بود ، حال می خواهم عشق را از زبان یک عاشق به صحنه تصویر کشانم عاشقی که چند بار مزه عشق را چشیده و هر بار مزه آن را متفاوت با قبل حس نموده و هر بار چیز تازه ای از آن بدست آورده .
عشق در هر زمان جلوه ای خاص دارد و هر روز با جلوه ای خاص رخ می نمایاند یک روز در جلوه غم و یک روز در جلوه شادی، یک روز در جلوه دلتنگی و و روز دیگر در جلوه اشک و روز دیگر……..تا روز وصال که به گمانم آن روز جلوه ها مسیر دیگری را طی کنند.
حرف دل عاشق در نوشته های بعد به شما دوستان عرضه می گردد امید است خوشایند طبعتان قرار گیرد.